Over Ikebana

Ikebana is Japans bloemschikken. De Nederlandse afdeling van Ikebana International is opgericht 10 september 1981 als Chapter # 215. Dit geeft reeds aan dat er over de gehele wereld afdelingen zijn die tezamen een internationale gemeenschap vormen met de beoefening van het Japans bloemschikken als gemeenschappelijke activiteit. In Ikebana International zijn alle scholen van het Japans bloemschikken verenigd, van de oudste tot de meest moderne. Het motto van Ikebana International is:

"Friendship Through Flowers"

Ikebana, afgeleid van de Japanse woorden ikeru (=leven, scheppen) en hana (=bloem) is een oude kunst die in de 6e eeuw na chr. met het Boeddhisme uit China is gekomen. De Japanse priester Ono-no-Imoko, die zich als kluizenaar bij een meer in de buurt van Kyoto terugtrok, was waarschijnlijk de eerste die bloemen en takken schikte in de tempel. Andere priesters volgden zijn voorbeeld en zo ontstond de Ikenobo-school. (Ikenobo betekent "hutje bij het meer").

De import van westerse bloemen in Japan inspireerde aan het einde van de 19e eeuw Unshin Ohara tot het maken van schikkingen in platte bakken op prikkers (kenzans). Zo ontstond de Ohara-school.

In 1927 werd de Sogetsu-school opgericht. De stichter Sofu Teshigahara gaf een nieuwe impuls aan moderne stromingen zodat er ook moderne en abstracte schikkingen konden worden gemaakt. Sofu was tevens een bekend beeldhouwer waarvan de werken zowel in Amerikaanse als in Europese musea te vinden zijn.

In de dertiger jaren werd de Ichiyo-school opgericht door Mw Ichiyo Kasuya. De stijl van deze school is sierlijk en reflecteert de veranderingen van onze tijd, zoals dat ook bij architectuur het geval kan zijn.

Uit het voorgaande blijkt dat Ikebana zich in de loop der jaren heeft ontwikkeld van een godsdienstig gerichte kunst tot een algemene kunst waarin iedereen zich kan uitdrukken. Door oefening krijgt men oog voor het lijnenspel, het evenwicht en de ruimte.

Er is een fundamenteel verschil tussen Westerse en Japanse bloemsierkunst. De Westerling legt zich erop toe om ruimten te vullen, de Japanner tracht juist ruimte te scheppen. Let de Westerling vooral op hoeveelheid en kleur van de bloemen, bij de Japanner overheerst de lijn van het arrangement terwijl de bloem vaak alleen als kleuraccent dient. Met een paar simpele takken en een enkele bloem maakt men al een eigen creatie.

Men wordt door Ikebana zich meer bewust van de natuur en raakt geïnspireerd tot het maken van schikkingen. Wanneer men buiten is, zoekt men steeds naar materiaal. Het vraagt veel aandacht om een tak in de gewenste vorm te buigen of te snoeien. Ikebana is daardoor een goede oefening in geduld en zelfdiscipline. Al schikkend komt men tot rust in het drukke dagelijks bestaan. Ikebana is een boeiende mogelijkheid tot zelfexpressie.